در سالهای اخیر، سکوهای پرنده بدون سرنشین (UAV) مجهز به سامانه خودکار ناوبری، در کاربردهای گوناگونی مانند مدیریت بحران، سنجش از دور، امداد و نجات، مراقبت، شناسایی و رهگیری تارگت بکار گرفتهشدهاند. اهمیت بهکارگیری هواپیماهای خودکار بدون سرنشین بهعنوان سکوی حامل سنجنده و نقش آن در مدیریت بحران نشان میدهد که برنامهریزی انعطاف پذیر، بهینه و خودکار مسیر پرواز UAV با توجه به قیود مختلف مکانی-زمانی امری بایسته جهت هدایت و ناوبری خودکار میباشد. ازاینرو، این مسئله نیازمند فراکاوی مکانی جامعی از پارامترهای موثر در خط سیر سکو، توسعه الگوریتمهای کارا و راهکارهای علمی و عملی جهت برنامهریزی و ناوبری بهینه و خودکار میباشد. در این پژوهش افزون بر بررسی پژوهشهای پیشین، ارزیابی جامع روشهای عمومی برنامهریزی مسیر ارائه شده است. سپس برخی ملاحظات و توصیهها، نقاط ضعف و قوت این روشها ارائه شده و افزون بر مقایسه، پیشنهادهایی ارائه میگردد. در پایان، راهبردهای مسیریابی و برنامهریزی سکوها در سناریوهای جستجوی تارگت بررسی میشود.
A. A. Heidari, R. A. Abbaspour. Comprehensive Study of Trajectory Planning Approaches for Autonomous Navigation of Mobile Multi-sensor Platforms. GEJ 2014; 5 (3) :25-36 URL: http://gej.issgeac.ir/article-1-76-fa.html
حیدری علیاصغر، علی عباسپور رحیم. ارزیابی روشهای برنامهریزی خط سیر بهمنظور ناوبری خودکار سکوهای پرنده بدون سرنشین. نشریه علمی ترویجی مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی. 1393; 5 (3) :25-36