امروزه زمین­کدسازی¹ به عنوان یکی از فرآیندهای مهم در بخش­های مختلف علوم عمل می­کند، به طوری که در اکثر کاربردهایی که بخش مکانی دارند یا به هر نحوی با اطلاعات مکانی مرتبط هستند، زمین کدسازی تهیه کننده داده­های مکانی است. زمین­کدسازهای امروزی تفاوت بنیادینی با نسخه­های اولیه خود داشته به نحوی که از تمامی جنبه­ها (منطقه مورد پوشش، سرعت پاسخگویی، جامعیت داده­های غیرمکانی و ...) پیشرفت شگرفی کرده­اند. با وجود بهبود چشم­گیر این توسعه­ها گروهی از مشکلات را با خود به همراه دارند که یک کاربر باید آن­ها را تشخیص دهد و برای مقابله با آنها آماده باشد. مشکلات مشخص شامل فرضیات ساخته شده در طول فرآیند درون‍یابی، دقت مجموعه داده­های مرجع، عدم قطعیت در الگوریتم­های مطابقت و انتخاب واحد فضایی زمین­کدساز شده می­باشد. به معنای واقعی کلمه، زمین­کدساز کردن به معنی تخصیص یک کد جغرافیایی به مجموعه­ای از داده­های غیرمکانی مرتبط است. این تعریف از دو کلمه ریشه می­آید: geo به معنی لاتین earth و coding که به صورت "اعمال یک قانون برای تبدیل یک قسمت از اطلاعات به قسمتی دیگر" تعریف می­شود. اجزای بنیادین یک زمین­کدساز ورودی، خروجی، الگوریتم پردازش و مجموعه داده­های مرجع هستند. ورودی همان مرجع مکانی می­باشد که کاربر می­خواهد مرجع جغرافیایی داشته باشد که شامل ویژگی­هایی است که قابل تطبیق به یک دیتوم که قبلا به صورت جغرافیایی کدگذاری شده است، می­باشد. با توجه به اهمیت زمین­کدسازها در کاربردهای مختلف در این مقاله سعی شده است تا زمین­کدسازهای مشهور جهانی که قابلیت استفاده رایگان و تجاری دارند از جنبه­های مختلف مورد بررسی قرار گیرند. به همین منظور جنبه­های مختلفی به عنوان معیار ارزیابی در نظر گرفته شده­اند که شامل سرعت پاسخگویی، جامعیت خروجی­ها و بررسی کمی و کیفی قابلیت­های هر زمین­کدساز می­باشند