مدیریت انتشار بیماری­های همه­گیر به دلیل تأثیر زیاد آن­ها در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع رو به رشد امروزی، حائز اهمیت می­باشد. حدود 25% از مرگ­و­میر سالیانه در سرتاسر جهان (بیش از 15 میلیون نفر) مستقیماً با گسترش این بیماری­ها در ارتباط است. شیوع بیماری­های همه­گیر یک پدیده پویا است که در مکان و با گذشت زمان تغییر می­کند. با پیشرفت علم و فناوری، ابزار انسان برای مطالعه مشکلات بهداشتی از جمله بیماری­ها بهبود یافته است. مدل­سازی عامل­مبنا (ABM) را می­توان یکی از فناوری­های نوین برای مطالعه انتشار همه­گیری بیماری­ها دانست. با توجه به اینکه در مطالعات گذشته به قابلیت­های مدل­های عامل­مبنا و سیستم­های اطلاعات مکانی در گسترش بیماری­ها کمتر توجه شده است، هدف این مطالعه، بررسی کاربرد­های این مدل­ها در شبیه­سازی بیماری­های همه­گیر است. بنابراین در این مطالعه، ابتدا برخی از کاربرد­های سیستم­های اطلاعات مکانی و مدل­های عامل­مبنا در گسترش بیماری­ها معرفی می­شوند؛ سپس تعاریف مربوط به مدل­سازی عامل­مبنا ارائه می­شود، آنگاه به منظور ارائه یکی از این کاربرد­ها، گسترش بیماری لیشمانیور جلدی (سالک) با استفاده از مدلی عامل­مبنا در منطقه­ای از استان گلستان شبیه­سازی و برخی از خروجی­های آن ارائه می­گردد. بنابراین در پژوهش حاضر به منظور شبیه­سازی پویایی گسترش این بیماری براساس مدل همه­گیر و بهبود یافته SEIR، مدلی عامل­مبنا توسعه داده شد و در نهایت پیشنهاداتی برای مدلِ مطرح­شده ارائه گشت.