مشاهدهوآشکارسازیپدیدههایمکانی، ازموضوعاتمهمدهههایاخیردرسیستمهایاطلاعات مکانی میباشد. تغییردرشکلیکپدیدهدرکاربردهاییمانندبررسیتغییراتالگویکاربریو پوششاراضی،بهعنوانیک مسئلهریاضیچالش برانگیز قلمداد میشود. یک شبکه حسگر بیسیم معمولا جهت نظارت و ثبت حوادث خاص در یک منطقه جغرافیایی مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از دادههای شبکههای حسگر بیسیم به عنوان منبعی ایدهآل از نظر سرعت، دقت و هزینه، به منظور مطالعات سطح زمین مورد توجه قرار گرفته است. اجزای اصلی این شبکه را حسگرها تشکیل میدهند. این حسگرها که در ابعاد کوچک و وزن کم و قابل حمل ساخته میشوند، تحت عوامل مختلف محیطی آسیب پذیرند. در صورت بروز مشکل، ممکن است پوشش محدوده مورد نظر ما دچار حفره شود. چهار کلیدی که پوشش را برای شبکه حسگری تضمین میکند، تعیین مرز محدوده مورد نظر، تشخیص حفره های پوششی، تخمین رفتار آنها و تعیین مکان بهینه برای جابجایی گرهها جهت تعمیر آن حفره میباشد. روشهای مختلفی جهت تعیین مکان حفرهها و بهبود پوشش وجود دارد. برخی از این روش ها نیازمند فرض های سنگین هستند. خروجی برخی دیگر، نتایجی بر حسب احتمالات خواهند داشت. همچنین الگوریتم های توزیعی و متمرکز مورد استفاده در این رویکردها خروجی هایی متفاوت دارند. در این مقاله به بررسی روند پیشرفت الگوریتمها و رویکردهای کشف حفره در طی زمان و مقایسه معایب و مزایای این روشها پرداختهایم.
Toori S, Karimipour F. Classification and Comparison of Methods for Discovering Coverage Loss Areas in Wireless Sensor Networks. GEJ 2019; 10 (3) :33-40 URL: http://gej.issgeac.ir/article-1-214-fa.html
توری شیما، کریمی پور فرید. طبقه بندی و مقایسه روش های کشف نواحی فاقد پوشش در شبکه های حسگر بیسیم. نشریه علمی ترویجی مهندسی نقشه برداری و اطلاعات مکانی. 1398; 10 (3) :33-40
